Bohaterkami książki są wychowane w szlacheckich dworkach kobiety, które żyją na pograniczu starego i nowego świata. Wszystko wokół się zmienia, ziemianki nie mogą już żyć tak, jak ich matki i babki.
Początek XX wieku, powoli zaczynają się zacierać podziały społeczne. Zmniejsza się też przepaść między światem kobiet wychowanych we dworach a światem chłopek. Ziemianki zaczynają pracować. Nie chcą wieść pasożytniczego życia, nie chcą być na każdym kroku zależne od mężczyzn. Chcą być potrzebne, chcą o sobie decydować.
Książka Ziemianki. Co panie z dworów łączyło z chłopkami Marty Strzeleckiej przedstawia historię prawdziwą. Oto szkoła w Nałęczowie. Szkoła dla kobiet z różnych klas społecznych, choć głównie dla chłopek. Rolę nauczycielek pełnią właśnie ziemianki. Uczą inne kobiety, jak prawidłowo prowadzić gospodarstwo, jak nauczyć się zarządzać i decydować, mieć własne zdanie i realizować własne plany.
Publikacja powstała na bazie rozmów autorki przeprowadzonych z potomkami tych, które uczyły, i tych, które były adeptkami szkoły. Wywiady, lektura międzywojennych gazet i poszukiwania w archiwach sprawiły, że bohaterki książki stały się nie postaciami papierowymi, ale prawdziwymi. Autorka sprawiła, że czytelnik może je zrozumieć, wniknąć w ich mentalność i sposób myślenia. Jest to ciekawy dokument ukazujący nie tylko zacieranie się różnic, ale i mentalne zbliżenie kobiet z różnych sfer, narodziny kobiecej solidarności ponad podziałami.