Poruszająca do głębi debiutancka powieść kanadyjskiej pisarki Frances Itani to po mistrzowsku opowiedziana historia życia głuchej kobiety, dziejąca się na dwóch kontynentach w przededniu Wielkiej Wojny. W wieku pięciu lat Grania, córka ciężko pracujących irlandzkich hotelarzy z małego miasteczka w Ontario, po ciężkiej czerwonce traci zupełnie słuch, co całkowicie odcina ją od świata, który właśnie się przed nią otwierał. Matka Grani, zżerana poczuciem winy, nie jest w stanie zaakceptować głuchoty córki, dla której zbawieniem okazuje się babcia Mamo próbująca ponownie nauczyć wnuczkę mówić. Gdy jednak wszystkie próby kończą się fiaskiem, dziewczynka zostaje wysłana do szkoły dla głuchoniemych w Belleville, gdzie odgrodzona od nie potrafiącego jej przebaczyć świata słyszących uczy się języka migowego oraz mowy. Po ukończeniu nauki Grania zostaje, by pracować w szkole, i tam też spotyka Jima Lloyda, słyszącego. Zauroczeni, uczą się wyrażać swoje uczucia zarówno dźwiękiem, jak i ciszą. Niestety w dwa tygodnie po ślubie Jim musi wyjechać, by służyć jako sanitariusz w przesiąkniętych krwią okopach Flandrii. Podczas wyniszczającej wojny, w świecie pięknym i okrutnym zarazem, pisząc listy, zarówno prawdziwe jak i zmyślone, Grania i Jim starają się podtrzymać swoją miłość. Frances Itani udało się uchwycić świat, w którym dźwięk ma marginalne znaczenie. Trudno ten świat opuścić i jeszcze trudniej o nim zapomnieć. Będąc wspaniałą historią o miłości i wojnie, Zanurzona w ciszy traktuje również o języku; jak potrafi nas uwięzić i uwolnić, oraz jak może pomóc pokonać odległości i różnice w doświadczeniu.