Literatura faktu, publicystyka, reportaż
ZAKONNICE ODCHODZĄ PO CICHU, WYDANIE SPECJALNE
Zakonnice odchodzą po cichu ? reportażowy bestseller, który kupiło prawie 50000 czytelników! ? wraca w wydaniu specjalnym wzbogaconym o rozdział ?Echa oraz znakomite fotografie! Marta Abramowicz, nominowana do nagrody Okulary Równości 2017 ? ?za oddanie głosu tym, które milczały przez wieki ? dopisała do swojej niezwykłej książki rozdział o tym, co się wydarzyło po jej wydaniu. A wydarzyło się bardzo wiele!
Pierwszy i kolejne nakłady książki znikały z księgarń tak szybko, że nie nadążaliśmy z dodrukami. Zakonnice były w centrum uwagi wszystkich mediów ? począwszy od ?Niedzieli , a skończywszy na Pudelku. O byłych zakonnicach pisał ?Newsweek , ?Gazeta Wyborcza , prasa lokalna i wszystkie największe portale internetowe (Onet.pl, wp.pl, RMF24.pl, TVN). Ukazało się czterdzieści wywiadów o książce i dziesięć reportaży, których bohaterkami są byłe zakonnice. Krytycy i blogerzy opublikowali kilkadziesiąt recenzji. Merytoryczna dyskusja mieszała się z sensacyjnymi nagłówkami.
W rozdziale ?Echa Abramowicz przytacza najbardziej smakowite cytaty z prasy, także prawicowej, która ? w przeciwieństwie do wszystkich innych mediów ? torpeduje książkę. Zdaniem prawicowych recenzentów książka ?agresywnie walczy z wartościami, które legły u podstaw życia konsekrowanego , lansuje ?prymitywne tezy w oderwaniu od rzeczywistości , okazuje ?pogardę i głębokie niezrozumienie dla sióstr zakonnych. Sęk w tym, że jednocześnie recenzenci przyznają, że nie czytali książki! Za to ci, którzy przeczytali, są zachwyceni zarówno reporterskim stylem, jak misyjną treścią ? upomnieniem się o prawa, tych których nikt nie słucha.
Jednak najbardziej przejmujące fragmenty rozdziału ?Echa to wyrywki z kilkuset listów, które autorka po publikacji otrzymała od byłych zakonnic, ich rodzin, świeckich pracowników zakonnych dzieł, byłych księży, ludzi związanych i niezwiązanych z Kościołem, a także opis rozwoju relacji autorki z siostrą Jolantą Olech, sekretarką Konferencji Przełożonych Wyższych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych. Siostra Olech, która po pojawieniu się książki ma do niej krytyczny dystans, po kilku miesiącach spotkań i wymiany korespondencji pisze do Abramowicz we wzruszającym liście: ?Myślę, że żyjemy jednak w tym samym świecie, tylko tak naprawdę nie znamy się. Patrzymy na siebie z dobrze ufortyfikowanych domów z małymi okienkami, czasem wypuszczając strzały w kierunku adwersarza. Rozjechanie się naszych światów byłoby klęską . Te wszystkie listy, a także fakt, że zbierająca wszystkie zakony Konferencja Przełożonych Wyższych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych zorganizowała pod wpływem książki sesję na temat odchodzenia sióstr i reformuje swoje podejście do odchodzących pokazują, że dobra literatura faktu ma moc realnego wpływu na rzeczywistość, którą opisuje! Wydanie specjalne książki ?Zakonnice odchodzą po cichu ukaże się na wysokiej jakości papierze w twardej oprawie, z dodaniem licznych fotografii, w tym kolorowych, z prób spektaklu, który na kanwie książki powstaje w Teatrze im. J. Kochanowskiego w Opolu w reż. Darii Kopiec. Premiera spektaklu zbiega się z premierą II wydania książki. Marta Abramowicz (1978) ? dziennikarka, badaczka, psycholożka. Reportażu uczyła się pod okiem Hanny Krall. Napisała wiele tekstów lekkich, gazetowych, i sporo poważniejszych, naukowych, w tym kilka książek. Robi badania społeczne, najczęściej o ludziach, którym trudniej się odnaleźć. Zawsze najbliżsi jej byli wykluczeni, więc od lat z różnymi organizacjami pozarządowymi szuka sposobów na zmianę świata.
Pierwszy i kolejne nakłady książki znikały z księgarń tak szybko, że nie nadążaliśmy z dodrukami. Zakonnice były w centrum uwagi wszystkich mediów ? począwszy od ?Niedzieli , a skończywszy na Pudelku. O byłych zakonnicach pisał ?Newsweek , ?Gazeta Wyborcza , prasa lokalna i wszystkie największe portale internetowe (Onet.pl, wp.pl, RMF24.pl, TVN). Ukazało się czterdzieści wywiadów o książce i dziesięć reportaży, których bohaterkami są byłe zakonnice. Krytycy i blogerzy opublikowali kilkadziesiąt recenzji. Merytoryczna dyskusja mieszała się z sensacyjnymi nagłówkami.
W rozdziale ?Echa Abramowicz przytacza najbardziej smakowite cytaty z prasy, także prawicowej, która ? w przeciwieństwie do wszystkich innych mediów ? torpeduje książkę. Zdaniem prawicowych recenzentów książka ?agresywnie walczy z wartościami, które legły u podstaw życia konsekrowanego , lansuje ?prymitywne tezy w oderwaniu od rzeczywistości , okazuje ?pogardę i głębokie niezrozumienie dla sióstr zakonnych. Sęk w tym, że jednocześnie recenzenci przyznają, że nie czytali książki! Za to ci, którzy przeczytali, są zachwyceni zarówno reporterskim stylem, jak misyjną treścią ? upomnieniem się o prawa, tych których nikt nie słucha.
Jednak najbardziej przejmujące fragmenty rozdziału ?Echa to wyrywki z kilkuset listów, które autorka po publikacji otrzymała od byłych zakonnic, ich rodzin, świeckich pracowników zakonnych dzieł, byłych księży, ludzi związanych i niezwiązanych z Kościołem, a także opis rozwoju relacji autorki z siostrą Jolantą Olech, sekretarką Konferencji Przełożonych Wyższych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych. Siostra Olech, która po pojawieniu się książki ma do niej krytyczny dystans, po kilku miesiącach spotkań i wymiany korespondencji pisze do Abramowicz we wzruszającym liście: ?Myślę, że żyjemy jednak w tym samym świecie, tylko tak naprawdę nie znamy się. Patrzymy na siebie z dobrze ufortyfikowanych domów z małymi okienkami, czasem wypuszczając strzały w kierunku adwersarza. Rozjechanie się naszych światów byłoby klęską . Te wszystkie listy, a także fakt, że zbierająca wszystkie zakony Konferencja Przełożonych Wyższych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych zorganizowała pod wpływem książki sesję na temat odchodzenia sióstr i reformuje swoje podejście do odchodzących pokazują, że dobra literatura faktu ma moc realnego wpływu na rzeczywistość, którą opisuje! Wydanie specjalne książki ?Zakonnice odchodzą po cichu ukaże się na wysokiej jakości papierze w twardej oprawie, z dodaniem licznych fotografii, w tym kolorowych, z prób spektaklu, który na kanwie książki powstaje w Teatrze im. J. Kochanowskiego w Opolu w reż. Darii Kopiec. Premiera spektaklu zbiega się z premierą II wydania książki. Marta Abramowicz (1978) ? dziennikarka, badaczka, psycholożka. Reportażu uczyła się pod okiem Hanny Krall. Napisała wiele tekstów lekkich, gazetowych, i sporo poważniejszych, naukowych, w tym kilka książek. Robi badania społeczne, najczęściej o ludziach, którym trudniej się odnaleźć. Zawsze najbliżsi jej byli wykluczeni, więc od lat z różnymi organizacjami pozarządowymi szuka sposobów na zmianę świata.
Egzemplarze powystawowe - mogą zawierać zbite rogi, rozdarcia, przybrudzenia, rysy.