To osobista historia Pauliny, która wiedzie życie nomady i zmaga się z przeciwnościami losu. Historia zaczyna się w Londynie, gdzie bohaterka przychodzi na świat. Zaraz po upadku komunizmu z rodziną emigruje do kraju jej rodziców. Po powrocie do Polski jej aktywne życie w dobrobycie i zdrowiu przerywa choroba Leśniowskiego-Crohna, w wyniku której zostaje usunięte jelito grube i wyłoniona stomia. Po kilku latach zmagania się i życia w zamknięciu odkrywa świat ponownie. Szybko nadrabia czas, mieszkając między innymi we Włoszech, w Hiszpanii, Nowym Jorku i innych państwach, gdzie uczy się języków i kończy studia na włoskiej akademii. Zaczyna odkrywać świat i życie, staje się podróżniczką. Inspirują ją ludzie, których spotyka na swej drodze, a studia psychologiczne pomagają wiele zrozumieć.Powieść została podzielona na etapy życia zgodnie z teorią twórcy jednego z nurtów psychoanalizy Andersa Ericssona, który dzieli egzystencję człowieka na fazy rozwoju poszczególnych wartości i umiejętności. Autorka opisała fazy życia na przykładzie studium własnego przypadku. Celem książki jest ukazanie odwagi do stawiania czoła zmianom, do pokonywania blokad i własnych słabości. Mimo ograniczeń i życia z workiem stomijnym Paulina udowadnia, że wszystko jest możliwe. Swoją historią pragnie inspirować i dawać innym nadzieję oraz pokazać, że mimo trudności można iść przez życie z radością i czerpać z niego jeszcze więcej.Kiedy realizowałam reportaż o Paulinie, byłam na życiowym zakręcie. Poraniona psychicznie, z totalnym brakiem poczucia własnej wartości. I nagle na swojej drodze spotkałam nie tylko bohaterkę telewizyjnej opowieści, ale też... moją bohaterkę. Tak bardzo doświadczoną przez los, ale piękną w środku i na zewnątrz dziewczynę, która wyciska życie jak cytrynę :). I wiem, że zawsze sobie poradzi, że we wszystkim zobaczy szklankę do połowy pełną. I dzięki temu, że ją poznałam, widzę to samo... Dzięki, Paulinka!Karolina Raszeja, dziennikarka TVP Gdańsk