W ciemności lęgnie się Bestia.
Prawdziwie polskie political fiction, powstałe ze zmieszania płynnego kłamstwa z pianą obłudy i stężałym cynizmem, owinięte ciemnością, w której lęgnie się Bestia...
Kolesiostwo, władza, degeneracja? Wszędzie czuć rozkład?To opowieść o kreaturach i kobietach. Gdy zejdziesz pod powierzchnię, pod bruk chodników i asfalt ulic, pod strzeliste gmachy i wiszące mosty, gdy zstąpisz na samo dno, tam, gdzie w mroku mieszka Bestia, ujrzysz zbiorowisko amoralnych kreatur zanurzonych po szyję w czymś gęstym o odrażającym kolorze, czymś, co powstało ze zmieszania płynnego kłamstwa z pianą obłudy i stężałym cynizmem. Oglądanie tego wywołuje w przyzwoitych ludziach mdłości, ale to uczucie ma uzdrawiającą moc, więc trzeba zstąpić i patrzeć, patrzeć i słuchać, co oni mówią o tobie, kiedy wiedzą, że nie słyszysz, jaką przyszłość ci szykują, kiedy odwracasz wzrok. Opowieść o kobietach jest inna. Przede wszystkim dzieje się w świetle dnia, w pełnym blasku prawdy. Jest tragiczna, złożona z aktu desperacji, uwięzienia, milczącego marszu, zamachu bombowego, ofiar i przemiany Loli. Kim jest Lola? Jest kobietą, która otworzyła oczy; kobietą dającą nam wszystkim nadzieję. Lola zabije Bestię. Co prawda brzmi to jak jedna z tych fantastycznych przepowiedni, niewielu w nią wierzy, ale zapewniam ? spełni się.
Krystian Piwowarski (1956) ukończył studia na wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Śląskiego. Był nauczycielem, dziennikarzem, robotnikiem, urzędnikiem, bezrobotnym. Obecnie jest pracownikiem muzeum. Wrócił także do pracy w szkole. Debiutował w roku 1988 powieścią Londyńczyk. Opublikował kilka powieści i dwa zbiory opowiadań, ostatnio Homo Polonicus, Więcej gazu, Kameraden! oraz Jak zostałem rewolucjonistą.
Egzemplarze powystawowe - mogą zawierać zbite rogi, rozdarcia, przybrudzenia, rysy.