Świat jedenastoletniej Ellen zawalił się w momencie odejścia, a potem śmierci, ojca. W ramach protestu, ale też z poczucia winy, dziewczynka postanawia przestać mówić.
W powolnej opowieści Lindy Boström Knausgard śledzimy losy naszej bohaterki zamkniętej w mikrokosmosie tego, co pozostało z rodziny ? matki i brata.?
Nasza rodzina jest rodziną światła? powtarza matka, ale tak naprawdę jej członkowie żyją w cieniu.
Główna bohaterka nie współczuje samej sobie, nie prosi nas o litość, a więc i my, czytelnicy, jej nie współczujemy.?
Dagens Nyheter?
Pełna delikatności historia dziewczynki: minimalistyczna, zwięzła, subtelna, ale też brutalna. Napisana w samoobronie, zapewniająca wyzwolenie.?
Der Spiegel?
Ellen korzysta z najmocniejszej broni, jaką dysponuje: milczenie bohaterki udowadnia, że siła literatury jest niezrównana.?Vanity Fair?