W pustyni i w puszczy to fascynująca powieść podróżniczo-przygodowa o niezwykłej przyjaźni, poświęceniu, oddaniu i ogromnej odwadze. Dwójka polskich dzieci mieszkających w Port Saidzie zostaje porwana przez Arabów. W tym czasie w Sudanie rozpoczyna się muzułmańskie powstanie. Porywacze zamierzają dołączyć do powstańców. Podczas wędrówki przez pustynię dzieciom udaje się uciec... Czyha na nie wiele niebezpieczeństw, a w ślad za nimi wciąż podążają porywacze. Czy uda im się umknąć i bezpiecznie wrócić do domu? Henryk Sienkiewicz (1846-1916) urodził się 5 maja 1846 r. w Woli Okrzejskiej na Podlasiu. Po matce odziedziczył zamiłowanie do literatury. Od dzieciństwa interesował się dziełami staropolskich pisarzy i próbował swych sił wpisaniu wierszem i prozą. W latach osiemdziesiątych został redaktorem naczelnym konserwatywnego dziennika „Słowo”. Dużo podróżował. Burzliwe dyskusje wywoływały jego nowo powstałe dzieła, podejmujące problematykę historyczną, przede wszystkim „Trylogia”. Pierwsza część pt. „Ogniem i mieczem” ukazała się drukiem na przełomie 1883 i 1884 r. „Potop” –druga część „Trylogii” – powstał w latach 1884-1886, a na przełomie 1887 i 1888 r. ukazał się „Pan Wołodyjowski”. W 1896 r. ukazało się „Quo vadis” – powieść, której akcja rozgrywa się w starożytnym Rzymie. W 1905 r. otrzymał literacką Nagrodę Nobla za całokształt twórczości. Próbował swych sił także w powieściach obyczajowych, jak np. „Bez dogmatu” (1891 r.) i „Rodzina Połanieckich” (1894 r.). Napisał również m.in. nowele: „Sachem”, „Wspomnienie z Maripozy”, „Za chlebem”, „Niewola tatarska”, „Orso”, „W krainie złota” i powieści historyczne: „Krzyżacy” (1900), „Na polu chwały” (1906) czy powieść dla młodzieży: „W pustyni i w puszczy” (1912).