W labiryncie przeszłości to powieść, w której autorka opisuje bez retuszu spokojne życie na Wołyniu przed II wojną światową, gehennę okupacji i rzeź oraz trudy tułaczki, ujmując to w autobiograficzne ramy. Źródłem opowieści są przeżycia jej samej, jej rodziny, przyjaciół i znajomych. Jako dziecko była świadkiem wołyńskich wydarzeń i przedstawia je z własnej perspektywy. Te straszliwe doświadczenia odcisnęły się piętnem na jej życiu. Przetrwała jednak, podobnie jak jej rodzina, bo wierzyła w dobro i miłość. To właśnie bezgraniczna miłość i wspólnota serc łączyły ich w najpotworniejszych sytuacjach i ratowały, przeprowadzając przez ziemskie piekło do życia. Autorka pragnie tą powieścią zaświadczyć o prawdzie ludobójstwa na Wołyniu oraz sprowokować do dyskusji i gruntownego opracowania tego tragicznego fragmentu polskiej historii.