TR jest książką o podmiocie liryki Tadeusza Różewicza, tworzonym od tomu Niepokój (1947) aż po dzień dzisiejszy. TR to kreacja osobowa, która ulegała przemianom i przyjmowała różne role, wśród nich: mającego małą kamienną wyobraźnię przedstawiciela akowskiego pokolenia; poety, który znalazł się wśród zbuntowanych form, wobec nieludzkiej, bo wyalienowanej sztuki; poetyanonima; poety- gawędziarza. TR zarazem wzniosły, ironiczny, żartobliwy jest zawsze ponad tymi rolami. Stanowi cel tej poezji i jej moralny podmiot stojący przed najważniejszymi wyzwaniami XX wieku: poczuciem śmierci Boga, śmierci poezji, śmierci człowieka, grozy istnienia bez wiary, nadziei i miłości. Wciąż kreowany, stale potwierdzany autorskim podpisem nie może się na to zgodzić. Historia owej niezgody jest tematem tej książki.