Seria ta, to pierwsze zbiorowe wydanie dzieł Tadeusza Konwickiego i zarazem pierwsze tak drobiazgowo zrekonstruowane na podstawie rękopisów, pozyskanych z archiwum autora oraz z Biblioteki Ossolineum we Wrocławiu i Biblioteki Narodowej w Warszawie. Dzięki temu są to też - w wielu wypadkach - pierwsze wydania z przywróconymi fragmentami, które wycięła cenzura, oraz z poprawionymi błędami, które zaistniały w poprzednich edycjach. Wszystkie zmiany zostały uzgodnione z autorem. Dodatkowym atutem tej serii są ilustracje - m.in. nigdy niepublikowane (jak w wypadku Dziury w niebie czy Sennika współczesnego ) rysunki Danuty Konwickiej, żony pisarza, oraz jego samego.