Na przełomie XVI i XVII stulecia Księstwo Pomorskie przeżywało swój złoty wiek, a przezEuropę przetaczała się fala polowań na czarownice. Dotarła do Szczecina. Tam, w 1620 rokustracono Sydonię von Bork. Jej procesem żyło całe Księstwo, bo oskarżona należała donajstarszego szlacheckiego rodu Pomorza, a wśród stawianych jej zarzutów znalazł się jedenszczególny: uśmiercenie panującego księcia. Broniła się niemal rok. Odwoływała zeznania złożonepodczas tortur. W końcu przyznała się i została stracona. Tyle że po jej śmierci książęta zpanującego rodu Gryfitów zaczęli umierać jeden po drugim. Na oczach przerażonych Pomorzanwymarła ich rodzima dynastia, a księstwo zniknęło z map, rozszarpane pomiędzy Szwecję iBrandenburgię. Legenda o klątwie rzuconej przez Sydonię na ród Gryfitów na trwałe zagościła wumysłach mieszkańców. Mówiono, że to zemsta za niedotrzymaną obietnicę.
Akta procesowe Sydonii von Bork przetrwały zawieruchę dziejową. Cherezińska rekonstruujehistorię tej wyjątkowej kobiety, sięgając do starych dokumentów. Dlaczego oskarżono starąszlachciankę? Czy była ofiarą mordu sądowego, czy awanturnicą, która sama wpakowała się wkłopoty? Kim była najsłynniejsza pomorska czarownica? I dlaczego o jej rodzie mówiono: To jeststare jak Bork i diabeł?