Przez kilka powojennych dekad Klub Aktora Stowarzyszenia Polskich Artystów Teatru i Filmu był towarzyskim, kulturalnym i informacyjnym centrum stolicy. Artystom zapewniał poczucie bezpieczeństwa, a kulturze ciągłość, zwłaszcza dzięki wyjątkowym bywalcom pamiętającym jeszcze okres międzywojenny. O przekroczeniu progu SPATiF-u marzyli wszyscy: pisarze i tajniacy, conkowie KC i opozycjoniści, sportowcy, waluciarze i dziewczyny szukające szczęścia lub zarobku. Ale o tym, kto mógł wejść i dostąpić wtajemniczenia, decydował szatniarz Franio ? cowiek instytucja.
Znajdujący się w samym sercu Warszawy klub, nieustannie inwigilowany przez bezpiekę, pozostawał wyspą wolności aż do stanu wojennego. Sam lokal działa do dziś, ale zmieniły się klimat i obyczaje. Po dawnym SPATiF-ie zostały jedynie legenda i mnóstwo anegdot z czasów, gdy za zamkniętymi drzwiami, skrywającymi nie zawsze piękne tajemnice, toczyło się intensywne życie. I ta historia ? polskiego kina, teatru, estrady i literatury ? barwnie opisana w książce Aleksandry Szarłat.
Książka ?SPATiF. Upajający pozór wolności ? dodatkowe informacjeSPATiF ? niegdyś miejsce tętniące życiem, gdzie w oparach alkoholu i dymu tytoniowego czuło się namiastkę wolności. Książka ?SPATiF. Upajający pozór wolności Aleksandry Szarłat to pasjonująca historia warszawskiego klubu artystycznego, literatury, kina i teatru okresu PRL-u ? a przede wszystkim historia ludzi, którzy byli częścią tego wyjątkowego miejsca, i bez których nie byłoby ono wyjątkowe. ?SPATiF. Upajający pozór wolności jest melancholijną podróżą do czasów, w których poczucie wolności było wartością nadrzędną.