Autobiografia Spadek po pradziadku: Opowieść była zamieszczana przez Kadię Mołodowską w latach 1964-1975 na łamach kwartalnika Swiwe. Autorka opisała swoje życie począwszy od okresu dzieciństwa (jednak z pominięciem jego wczesnych lat), poprzez młode lata i wiek średni. Wiele miejsca poświęciła opisowi własnej edukacji i pracy z dziećmi, żywo charakteryzując ludzi, wśród których się obracała - koleżanki z kursów hebrajskich w Warszawie, charyzmatycznego dyrektora Jechiela Halperina i innych nauczycieli. Ciepło pisała też o ludziach poznanych podczas swojej tułaczki po miastach i miasteczkach dzisiejszej Ukrainy, pisarzach i pedagogach. W owym czasie zawarła znajomość z Symchą Lewem, historykiem i publicystą, którego wkrótce poślubiła. Ponownie zamieszkała w Warszawie, gdzie stała się częścią żydowskiego środowiska literackiego, poznała też życie w biednej dzielnicy. Podobnie, gdy przyjechała do Ameryki, zaciekawiły ją dwa światy - literatury i kultury jidysz, a także świat żydowskich zwykłych ludzi. Z niezwykłym entuzjazmem i zapałem opisała swoje życie w Izraelu, gdzie mieszkała ponad dwa lata. Dane jej było spotkać tam dawnych przyjaciół sprzed wojny, jeszcze z Europy, odnajdując wspólny język z nimi i wspólne zainteresowania.