Książka składa się z 11 rozdziałów, poświęconych problematyce ciała i cielesności i ich znaczenia w relacji dziecka z rodzicami. Redaktorką naukową tomu jest profesor Katarzyna Schier, psycholog i psychoterapeutka, twórczyni wielu publikacji naukowych, wieloletni pracownik Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego.Autorki, osoby zawodowo zajmujące się psychologią kliniczną dziecka, zaprezentowały zarówno wyniki własnych badań empirycznych, jak też opracowania o charakterze klinicznym, ilustrowane przykładami. Kilka tekstów opisuje bezpośrednio relację matka-dziecko i dziecko-matka, inne podejmują ten problem nie wprost, odwołując się do obrazu opiekuna w umyśle osoby dorosłej, czyli mają charakter retrospektywny. Tytuł książki Samotne ciało... odwołuje się do tezy, zgodnie z którą dziecko może doświadczać samotności nie tylko w aspekcie psychicznym, lecz także fizycznym.„Książka pod redakcją prof. dr hab. Katarzyny Schier, o wymownym tytule Samotne ciało. Doświadczenie cielesności przez dzieci i ich rodziców, podejmuje niezwykle istotny problem relacji pomiędzy ciałem a psychiką oraz jej związku z wczesnodziecięcymi doświadczeniami człowieka. (...) Autorki rozdziałów omawiają związki cielesności i sposobu jej doświadczania z wczesnodziecięcą relacją dziecka z opiekunami, odnosząc się spójnie teorii przywiązania Johna Bowlby'ego, jej modyfikacji i poszerzeń oraz wybranych teorii psychodynamicznych, m.in. teorii separacji – indywidualizacji Margaret Mahler. Jak wskazuje we wstępie Profesor Schier, zespół odwołuje się „do tezy na temat tego, że umysł dziecka powstaje w relacji z rodzicem, to znaczy, że uwewnętrzniane są tysiące epizodów interakcyjnych mających miejsce w kontakcie dziecka z opiekunem” – z recenzji dr hab. Anny Cierpki.