Silną stroną projektu jest opracowany przez Autora model ekonomiczny, pozwalający na pokrycie kosztów utrzymania systemu z opłat uiszczanych przez użytkowników. Główna koncepcja polega na naliczaniu opłat za niskie wyniki oraz za ponowne podejścia do egzaminów. Uzyskane w ten sposób środki są wydatkowane na koszty infrastrukturalne, a także na wynagrodzenia dla osób zaangażowanych w przygotowanie, recenzje i sprawdzanie egzaminów. Co więcej, część środków jest przeznaczana na nagrody dla najlepszych studentów, co stanowi dodatkowy bodziec do nauki dla użytkowników. Autor przemyślał szczegółowo liczne niuanse związane z funkcjonowaniem platformy, zidentyfikował źródła potencjalnych problemów i zaproponował rozwiązania mające na celu im zapobiec. Od strony matematycznej model jest prawidłowy i przejrzyście wyjaśniony. Autor wykazuje się erudycją i znajomością psychologii, socjologii i historii, co pozwala mu na przeprowadzenie dogłębnej analizy problemów, z którymi borykają się dzisiejsze społeczeństwa; jednym z nich jest niechęć do zdobywania wiedzy i w ogóle do nauki jako takiej. Co ważne, Autor nie poprzestaje jednak na tej smutnej konstatacji, lecz proponuje kompleksowy projekt mogący przyczynić się do poprawy bieżącej sytuacji. dr Bartosz Langowski EduP2P może okazać się krokiem w stronę opracowania systemu społecznego, w którym zarabianie pieniędzy jest ściśle związane ze zdobywaniem i propagowaniem wiedzy, czyli prawdy o otaczającym nas świecie, a mądrzy i życzliwi ludzie mają więcej do powiedzenia od niegodziwców dysponujących wielkim kapitałem. Naszkicowany system edukacji może być również sprawiedliwą, rozwijającą intelektualnie alternatywą dla dochodu bezwarunkowego. Może być ratunkiem dla naszej cywilizacji przed dystopiczną i bardzo realistyczną wizją przysości, opisaną w powieści science fiction Limes inferior Janusza A. Zajdla. (fragment Podsumowania )