Rozmyślania Marka Aureliusza to forma jego dialogu z samym sobą o sprawach najważniejszych – o dobru, szczęściu i poszukiwaniach sensu życia.Często myśl o tym, jak szybko ulega porwaniu i znika to, co jest i co się dzieje. To, co jest jak rzeka nieprzerwanie płynie. Skutki ulegają ciągłym zmianom, a przyczyny tysiącznym zwrotom. Nic prawie nie ma stałego. A w pobliżu przepastna jest nieskończoność przeszłości i przyszłości, w której znika wszystko. Jakże więc nie nazwać głupcem tego, kto się tymi rzeczami pyszni albo o nie się stara, albo czuje się nieszczęśliwym, jak gdyby jaka przykrość trwać miała czas jakiś, i to długi!Fragment książki