Książka jest zbiorem wywiadów, których Czesław Miłosz udzielił w ostatnich pięciu latach swojego życia. Wszystkie drukowano już w polskojęzycznej prasie oraz w publikacjach książkowych. Niektóre z nich ukazały się już po śmierci Noblisty, w latach 2005-2006. Dodatkowo w Aneksie umieszczono rozmowy z lat 1979-1998, pominięte w pierwszym tomie ze względu na ich okolicznościowy charakter lub też odnalezione już po zamknięciu prac nad Rozmowami polskimi 1979-1998.

Rozmówcami Miłosza są m.in. Tadeusz Różewicz, Ireneusz Kania, Anna Bikont, Włodzimierz Bolecki, Marek Edelman, Lech Wałęsa, Stefan Chwin, Piotr Najsztub, Joanna Szczęsna, Adam Szostkiewicz, ks. Józef Sadzik, Jerzy Turowicz oraz Tomas Venclova. A same dysputy dotyczą: kultury, literatury, filozofii, religii oraz historii – tej wielkiej i tej prywatnej. Znajdziemy tu także portrety przyjaciół, anegdoty, przenikliwe obserwacje czy prognozy, których zasadność łatwo już dziś weryfikować.

Czesław Miłosz (1911-2004) – poeta, prozaik, myśliciel. Pierwszy tom poetycki Poemat o czasie zastygłym wydał w 1933 roku. Za swoją twórczość otrzymał w 1934 nagrodę wileńskiego Związku Literatów, a w 1980 roku literackiego Nobla. W 1983 odebrał od prezydenta USA Ronalda Reagana dyplom za osiągnięcia i wkład w kulturę amerykańską. Tytuły doktora honoris causa przyznały mu Harvard University (1989) oraz Uniwersytety w Kownie oraz Rzymie (1992). Honorowym obywatelem Litwy został w 1992, w 1993 tytuł ten otrzymał od władz Krakowa. Odznaczony Medal of Arts (1989), Orderem Orła Białego (1994), Orderem Wielkiego Księcia Litewskiego Giedymina II klasy za zasługi dla Litwy (1995). Był obywatelem Litwy, Stanów Zjednoczonych i Polski, gdzie spędził ostatnie lata życia.

Egzemplarze powystawowe, mogą zawierać obicia, otarcia, zagięcia, naddarcia i zarysowania.