Wiedza o psychice pacjenta, procesach intrapsychicznych, psychopatologii oraz różnych metodach postępowania terapeutycznego stanowi fundament zawodowej kompetencji. Przyglądając się jednak z bliska, w jaki sposób owa wiedza i płynące z niej umiejętności praktyczne są obecne w gabinecie psychoterapeutycznym, odkrywamy, że niekiedy mądrość i skuteczność terapeuty polegają na czymś odwrotnym: na niewiedzeniu, wahaniu się, wręcz lekceważeniu własnych myśli. Wtedy pojawia się pytanie: Kiedy WIEM jest niezbędne, a kiedy potrzebne jest właśnie NIE WIEM?Fragment WprowadzeniaMam głębokie przekonanie, że ta oryginalna, znakomicie napisana, erudycyjna, udokumentowana empirycznie, dotykająca istoty procesu terapeutycznego monografia powinna być podstawową lekturą zarówno dla młodych, rozpoczynających swoją drogę zawodową psychoterapeutów, jak i dla doświadczonych praktyków, nauczycieli psychoterapii i superwizorów. [...] Dostarcza ona bowiem teoretycznego i empirycznego materiału, który zmusza do przemyślenia, czym w istocie jest koncept diagnozy psychoterapeutycznej [...], jakie jest miejsce teorii w procesie poznawania pacjenta/klienta oraz na czym ma polegać rozwój psychoterapeuty, jak uczyć umiejętności korzystania z niewiedzenia, jak uczyć pozostawania w dialogu, a nie w jego pozorności, jak uczyć sztuki dialogu.Z recenzji prof. dr hab. Barbary JózefikTOM ZAWIERAI. NIEWIEDZENIE Z RÓŻNYCH PERSPEKTYW Niewiedzenie. Próba analizy filozoficznej O wiedzeniu i niewiedzeniu dobroczynnym i szkodliwym. Perspektywa grupowo-analityczna Terapia poznawczo-behawioralna. Między wiedzą a niewiedzą NIE WIEM w psychoterapii Gestalt Niewiedzenie w psychoterapii egzystencjalnej Wiedzieć, troszcząc się o pacjenta. O zagadnieniu niewiedzenia w perspektywie narracyjnej terapii więzi Terapia rodzin. Od systemowego wiedzenia do ponowoczesnego niewiedzeniaII. BADANIE NIEWIEDZENIA Badanie jakościowe zjawiska niewiedzenia Wnioski z badań jakościowychIII. ANALIZA SESJI TERAPEUTYCZNEJ Wiedzenie i niewiedzenie terapeuty w czasie sesji terapeutycznej Refleksje płynące z analizy procesu terapeutycznegoDr n. społ. Wojciech Drath – psycholog, psychoterapeuta, superwizor aplikant Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. W 2016 roku obronił doktorat zatytułowany Idea i praktyka niewiedzenia w psychoterapii. Kieruje zespołem terapeutycznym Pracowni nad Sobą. Od 2013 roku jest związany z Fundacją Rozwoju Terapii Rodzin Na Szlaku.Prof. dr hab. Bogdan de Barbaro – psychiatra, psychoterapeuta i superwizor psychoterapii. W latach 1993-2016 kierował Zakładem Terapii Rodzin Katedry Psychiatrii, a w latach 2016-2019 Katedrą Psychiatrii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Należy do Editorial Advisory Board pisma Psychiatry: Interpersonal and Biological Process.