Im jestem starszy, tym mniej mam wspólnego z tak zwanym typowym facetem. Coraz mniej go rozumiem. Marcin Prokop
Zastanawiasz się czasem, jak też ci faceci działają? Albo kim jest ich znawca, cierpliwie tłumaczący nam zawiłości a raczej prostotę męskiej psyche? A może zwyczajnie lubisz poczytać o problemach nie tylko codziennych, ale i większego kalibru?
Skorzystaj z refleksji Marcina Prokopa, który celnie i z polotem odpowiada na każde, nawet najtrudniejsze czy najdziwniejsze pytanie, a przy tym hojnie dzieli się życiowymi mądrościami. Opowie o pudełkach w męskim mózgu i zdradzi, czy oby na pewno się nie stykają, wyjaśni, o czym tak naprawdę myślą mężczyźni, kiedy nie myślą o seksie, wspomni o robieniu efektownego nic, o ofiarach tyranii wyborów i o odkryciu Ameryki. Udzieli kilku trafnych rad, a nawet przedstawi swoją wizję końca świata.
[tylne skrzydełko - cytaty z felietonów]
Raz do roku zrób sobie święto kontrolowanego szaleństwa. Taki detoks dla ułożonej perfekcjonistki. Na przykład zachowuj się dziwnie i podejrzanie. Unikaj kontaktu wzrokowego z rozmówcami. Przejdź obok psa celnika na lotnisku z torbą pełną kiełbasy. Na widok policjanta nagle zawróć i zacznij szybko iść w przeciwną stronę. Zgłoś się na komisariat i powiedz, że się poddajesz, po czym nie udzielaj dalszych wyjaśnień. Będzie fajnie, zobaczysz.
Związek bez niedopowiedzeń jest jak serial, w którym z góry wiadomo, kto zabił. Nuda.
Co do mojego rzekomego optymizmu byłbym ostrożny. Wasz wesoły trefniś z telewizji na co dzień nosi mrok w sercu, a kiedy o świcie jedzie na dyżur do swojego porannego programu, z głośników w jego aucie zamiast skocznych przebojów wydobywa się potępieńczy jęk Roberta Smitha z The Cure śpiewającego It Doesn't Matter if We All Die. A ja śpiewam razem z nim. Bo rozglądając się dokoła, nie widzę wielu powodów do wesołości i optymizmu.


Egzemplarze powystawowe mogą zawierac zbite rogi, rozdarcia, przybrudzenia,rysy.