Trzeci tom wzruszającego cyklu komiksów o dorastaniu i akceptacji siebie! Ciepła i mądra opowieść, która mówi: pokochaj siebie taką, jaką jesteś!
Kontynuacja Prawdziwych przyjaciółek i Najlepszych przyjaciółek ? cudownych opowieści o dorastaniu do kochania siebie za to, kim się jest.
Sara jest w ósmej klasie, a życie nigdy nie było tak zwariowane. Wszystko się zmienia, jej rówieśnicy zaczynają randkować (nikt jednak nie chce umówić się z nią!). Chociaż Sara bardzo się stara być szczęśliwą, jakoś jej to nie wychodzi.
Bez względu na to, co robi, nigdy nie czuje się ze sobą dobrze. Ciągle ma wrażenie, że wszystko idzie nie tak, jak powinno. Czy kiedykolwiek będzie naprawdę szczęśliwa - taka, jaka jest?
Autorki stworzyły cykl o Sarze i jej przyjaciółkach w oparciu o własne wspomnienia i przeżycia. W przepełnionych empatią, ciepłem i humorem powieściach graficznych przypominają czytelnikom, że każdy jest jak najbardziej w porządku, zasługuje na wszystko, co najlepsze, i nikt nie musi niczego udowadniać na siłę ani sobie, ani innym.
Tom 1. cyklu ?Prawdziwe przyjaciółki zyskał nominację w Plebiscycie Blogerów Lokomotywa.
Recenzje poprzednich tomów:?Prawdziwe przyjaciółki to szczera, poruszająca opowieść, którą pokocha każdy, kto kiedykolwiek poczuł się samotny. A grafika wprost zapiera dech w piersiach . ? Victoria Jamieson, laureatka Newberry Honor, autorki bestsellera ?New York Timesa Roller Girls?Cudownie ożywcze i boleśnie prawdziwe. Brawo! ? Jennifer L. Holm, laureatka Newberry Honor, autorki bestsellerów ?New York Timesa i współautorka cyklu ?Trzymaj się, Sunny! ?Dojrzała, autobiograficzna historia, w której można znaleźć równie wiele humoru, wzruszeń, co życiowych prawd . ? dzikabanda.pl?Tematyka jest bardzo bliska dzieciom, które codziennie muszą zmagać się z różnymi relacjami w grupie rówieśniczej . ? Instagram.com/Spursmaniak?Historia Sary akcentuje wielką potrzebę społecznej akceptacji młodego cowieka i posiadania kogoś bliskiego, kto wesprze, a jednocześnie zrozumie próby ?wybicia się na niepodległość . Poprzez cięty język postaci i gorzkie autorefleksje bohaterki Shannon Hale dosadnie pokazuje, że dzieciństwo i szkolna codzienność nie zawsze są pasmem szczęśliwości . ? Fragment opinii z Plebiscytu Blogerów Lokomotywa