Bazyli Hallward maluje portret młodzieńca. Zajęty jest pracą, gdy odwiedza go przyjaciel - lord Henryk. Malarz doskonale zdaje sobie sprawę, że oto tworzy swe najdoskonalsze dzieło. Lord Henryk jako znawca potrafi docenić piękno i doskonałość pracy. Pragnie z całej duszy poznać tego, kto jest pierwowzorem obrazu. Jego życzenie wkrótce zostaje spełnione..
Dorian Gray przychodzi do pracowni malarza, by pozować mu dalej. Z nieukrywanym zachwytem ogląda swój własny wizerunek. ?Jakie smutne! - mówi Dorian Gray - Ja się zestarzeję i będę brzydki i odpychający. Ale portret ten na zawsze pozostanie młody. Nigdy nie będzie starszy niż w dzisiejszym czerwcowym dniu. Gdybyż mogło być przeciwnie! Gdybym ja pozostał wiecznie młody, a obraz się starzał! Wszystko bym za to oddał, wszystko! Tak, nie ma nic na świecie, czego bym za to nie oddał. Oddałbym duszę własną! Oh, Dorianie! Gdybyś nie wypowiedział tych słów w tej fatalnej chwili, ilu strasznych rzeczy można by uniknąć! Jednak strach przed starością i śmiercią jest przecież tak obezwładniający. A zwłaszcza, gdy jest się tak młodym, czarującym, pełnym życia i uroku człowiekiem! Piękny młodzieniec, z początku nieśmiały i niewinny, później z coraz większym wyrachowaniem zaczyna grać tym, jak mocno oddziałuje na innych.
W powieści poznajemy również dwóch skrajnie różnych, a przecież jednakowo zafascynowanych młodzieńcem mentorów. Poznajemy też straszne słowa, które okażą się klątwą przerażającą w swych skutkach. I to wszystko w atmosferze Londynu końca XIX wieku. W atmosferze, która tak dobrze znana jest miłośnikom powieści gotyckiej.
Bo też jest to powieść gotycka w pełni tego słowa znaczeniu. Choć przyznać od razu należy, że to jedynie jedna z wielu twarzy ?Portretu Doriana Graya - jedynej powieści w dorobku poety, pisarza i dramaturga Oscara Wilde?a. Autor zawarł w niej mnóstwo ze swych własnych lęków i przemyśleń. Jest to do pewnego stopnia jego artystyczna i duchowa autobiografia.
Tak oto pisarz pisał o ?Portrecie w jednym z listów: ?(...) zawiera wiele ze mnie. Bazyli Hallward jest tym, za kogo się uważam; lord Henryk ? tym, za kogo uważa mnie świat; Dorian ? tym, kim chciałbym zostać ? być może w innych czasach . Oscar Wilde zawarł na kartach powieści rozważania na temat życia, sztuki i miłości. Moralno-etyczny aspekt książki jest równie fascynujący, co wątek sensacyjny, a z biegiem czasu okazuje się bodaj ważniejszy.
Pierwszy polski przekład tego wybitnego dzieła literatury światowej ukazał się w roku 1905 na łamach ?Przeglądu Tygodniowego . Jego autorką była Maria Feldmanowa. To prawdziwe arcydzieło sztuki translatorskiej. Od lat zachwyca jego dbałość o szczegóły, poetyckie piękno i niesamowicie wręcz oddany klimat epoki. Dlatego właśnie prezentujemy naszym czytelnikom ?Portret Doriana Graya w tym właśnie przekładzie. Wydanie niniejsze wzbogacone zostało również pięknymi ilustracjami i secesyjnymi zdobieniami autorstwa Henry?ego Westona.