„Zdarza się, że w życiu robi się coś bez żadnych zahamowań. Coś, co wypływa z samego wnętrza. Poemat w obrazkach jest dla mnie właśnie czymś takim, podobnie jak Pustynia Tatarów czy O pewnej miłości” – w ten sposób Dino Buzzati przedstawiał czytelnikom książkę przez długie lata niedoceniania i spychania na margines jego twórczości. Poemat w obrazkach – dzieło wybitne, do dziś wymykające się literaturoznawczym klasyfikacjom – ukazał się w 1969 roku, zyskując wielki rozgłos, po czym stał się nieosiągalny w księgarniach. Odczytując na nowo mit Orfeusza i Eurydyki, Buzzati w tym „pierwszym komiksie autorskim” opowiedział o sobie samym: na 208 barwnych planszach skupił swoje ulubione motywy, począwszy od wiecznego dialogu życia i śmierci. Dzięki wyrafinowanej grze cytatów i autocytatów, licznym hołdom dla artystów z rozmaitych epok, łączeniu gatunków, na stronach tej książki objawia się cały wszechświat twórczy Buzzatiego: odniesienia kulturowe, źródła inspiracji, wspomnienia z dzieciństwa, fascynacje okresu dojrzałego, otwarta na nowe techniki awangardowa metoda pracy. Poemat w obrazkach zawiera w sobie bowiem wiele książek, co można powiedzieć jedynie o arcydziełach.