Martyna Jakubowicz to jedyna swoim rodzaju wokalistka i songwriterka, obdarzona charyzmą i charakterystycznym głosem, który sprawia, że jej ballady, łączące wpływy folku, bluesa i rocka, należą do najbardziej rozpoznawalnych pośród kanonu polskiej muzyki rozrywkowej.

Na stałe współpracuje z Andrzejem Jakubowiczem, który jest autorem większości tekstów. Jej piosenki oparte są na kobiecych emocjach, uczuciach i potrzebach.
Ma w swoim dorobku 13 płyt z czego dwie otrzymały nominacje do nagrody Fryderyk, a ostatnia płyta "Prosta piosenka" w 2017 otrzymała "Fryderyka" w kategorii Album Roku - Muzyka Korzeni. Współpracowała i nagrywała z czołowymi polskimi muzykami: Wojciechem Waglewskim, Jerzym Piotrowskim, Jerzym Styczyńskim, Janem i Mateuszem Pospieszalskimi i wieloma innymi. Jej płyty doczekały się recenzji w takich czasopismach jak "Rolling Stone", czy "Guitar Player".

Zatytułowany "Zwykły włóczęga", która jest poświęcona twórczości Boba Dylana (w 2016 otrzymał literacką nagrodę Nobla). Dylan jest autorem i kompozytorem ponad 500 piosenek. Jego ogromny wpływ na światową muzykę rozrywkową jest niezaprzeczalny.

"Zwykły włóczęga" to 11 piosenek w 11 różnych, niekiedy zaskakujących aranżacjach.

Martyna Jakubowicz mówi:

"To moje drugie podejście do piosenek Dylana. Nie sądziłam, że jeszcze się to wydarzy.

"Propozycja przyszła sama. Nie miałam w planie takiej płyty. Nagroda Nobla dla Dylana nie była dla mnie zaskoczeniem, ale też nie ona była powodem tej sesji nagraniowej - po prostu lubię jego piosenki".

W komentarzu do płyty Martyna Jakubowicz napisała tak:

"Od momentu wyjazdu Roberta Allena Zimmermana z miasteczka Hibbing w stanie Minnesota minęło już wiele lat, jednak Bobo Dylan nadal gra swoją trasę bez końca.

"Wierzy, że Buddy Holly tchnął w niego całą duszę na koncercie dzień, czy dwa przed śmiercią".

"Wierzy, że sny są prawdziwe, że dzieją się naprawdę".

"Wierzy, że śpiewanie o rzeczach ważnych dla ludzi i tym samym dla niego, jest źródłem sensu".

"Nie chce, aby słowa były kołkami na których wiesza się nuty".

"Chce, aby ze słów piosenki można było nauczyć się żyć i żeby ludzie poczuli swoje własne emocje".

"Nie da się go zdefiniować, bo jest człowiekiem kameleonem".

"Zresztą definicja nie jest tu potrzebna, bo i po co".

"Wielu ludzi widzi w nim proroka, ja widzę w nim człowieka".

"Czy jego piosenki, to literatura"?

"Nie sądzę, żeby zaprzątał sobie głowę odpowiedzią na to pytanie".

"Cieszy go, że jego piosenki znalazły miejsce w sercach wielu ludzi na całym świecie".

"Moje serce też mu dziękuje i jest mu bardzo wdzięczne"

Egzemplarze powystawowe - opakowania mogą zawierać zbite rogi, przybrudzenia, zagięcia, rysy.