Opracowanie poświęcone jest Odznace Pamiątkowej Armii Krajowej, która została ustanowiona w 1945 r. rozkazem Szefa Sztabu Głównego Polskich Sił Zbrojnych w Londynie. Nadawała ją kapituła Odznaki powołana przez byłego Dowódcę Armii Krajowej - generała dywizji Tadeusza Bora-Komorowskiego. Na czele Kapituły stał początkowo generał Tadeusz Pełczyński. Prawo do ubiegania się o Odznakę Pamiątkową Armii Krajowej mieli wszyscy żołnierze AK, którzy przesłużyli w szeregach Armii Krajowej co najmniej 6 miesięcy oraz wszyscy żołnierze i osoby cywilne, będący w składzie organizacyjnym oddziałów Armii Krajowej w Powstaniu Warszawskim. Odznaki nie przyznawano honorowo. Prawo do niej mieli także lotnicy polscy i alianccy dokonujący zrzutów na rzecz Armii Krajowej. Odznakę nadawano do 1966 r., kiedy zastąpił ją ustanowiony przez generała Tadeusza Bora-Komorowskiego Krzyż Armii Krajowej.