"Odległe brzegi" to opowieść o dokonywaniu trudnych wyborów, przemyśleń i umiejętność przyznania się do błędów.

Po ponad dwudziestu latach małżeństwa przychodzi czas refleksji i przemyśleń. Czy wspólnie przeżyty czas dawał szczęście? I czy po długoletnim związku uczucia naprawdę się wypaliły, a małżonkowie koniecznie muszą od siebie odpocząć?

Elisabeth i Jack mogą pochwalić się długim, bo ponad dwudziestoletnim małżeńskim stażem. Niestety, nie oznacza to, że para jest szczęśliwa. Kiedy ich córki dorastają i wyprowadzają się z domu, to małżonkowie oddalają się od siebie. Zauważają, że to dzieci były spoiwem ich związku, a bez nich coś zaczyna się psuć. Po przemyśleniach para dochodzi do wniosku, że uczucie się wypaliło i oprócz przyzwyczajenia nic nie trzyma ich już razem. Postanawiają spróbować żyć w separacji i odnaleźć własną drogę prowadzącą do szczęścia.

Oboje postanawiają ułożyć swoje życie, tak jak sami chcą, bez natarczywej obecności drugiej osoby. Zaczynają rozwijać swoje kariery i odnosić pierwsze sukcesy. Tylko co z tego, kiedy małżonkowie odkrywają, że dalej nie są szczęśliwi? Dostrzegają, że czegoś im brakuje. Wkrótce oboje orientują się, że potrzebują i pragną siebie nawzajem. Czy uda się im odbudować związek, który rzekomo się wypalił, a uczucia i namiętność dawno wygasły? Do tego potrzeba cierpliwości, zrozumienia i ogromnych pokładów przebaczenia. Tylko wtedy Elisabeth i Jack będą mogli odnaleźć swoje szczęście.