Esther Kinsky, autorka i wielokrotnie nagradzana tłumaczka, wychodząc z własnych doświadczeń, opisuje stosunek między nazwami, a rzeczami i zmiany, jakie w tym kontekście dokonują się w procesie tłumaczenia. W jaki sposób poprzez ciągły zbieg nazywania ich w obcym języku zmieniają się w naszym umyśle i we wspomnieniach obrazy należące do rzeczy? Jak z drugiej strony pamięć utrwala wagę nazwisko i tym samym wpływa na decyzje o doborze słów, które to decyzje tłumacz bez przerwy musi podejmować. Co dzieje się w przestrzeni, otwierającej się między nazwami rzeczy w dwóch językach ? języku tekstu źródłowego i języku tekstu tłumaczonego, podczas gdy tłumacz obcuje z obcym światem obrazów i dźwięków przekładanego tekstu?
W tym eseju Esther Kinsky rysuje cienką graniczną linię, przebiegającą między słowami z własnego i obcego języka, między własnym i obcym życiem.