Jest to książka bardzo osobista daleko jej do chłodnej relacji dziennikarskiej. Jolie często posługuje się retrospekcjami opisując swoją drogę do działalności humanitarnej. Na początku podkreśla Nie jestem pisarzem. To po prostu moje dzienniki migawki obrazów ze świata który dopiero zaczynam rozumieć świata którego nigdy nie będę w stanie opisać słowami. Ale właśnie w tej z pozoru surowej narracji tkwi siła książki traktującej o rzeczach przejmujących o tragediach pojedynczych ludzi i całych społeczności których jedyną winą jest przynależność do danej rasy lub wyznawanie określonej religii. Jolie opisuje po prostu to co widzi a także uczucia jakie rodzą się w niej podczas trwania tej misji. To książka pełna empatii i zwykłej ludzkiej niezgody na zło. Notatki z podróży rozpoczynają się wraz z wyprawą do Sierra Leone i Tanzanii gdzie autorka po raz pierwszy osobiście zetknęła się z dolą uchodźców. Kolejne wyprawy wiodły do Kambodży afgańskich obozów w Pakistanie i Ekwadoru. Honoraria autorskie z tytułu publikacji zostały przekazane na rzecz Urzędu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych do spraw Uchodźców.
Egzemplarze powystawowe - mogą zawierać zbite rogi, rozdarcia, przybrudzenia, rysy.