Noc , pierwszy utwór Eliego Wiesela, jest książką autobiograficzną. To przerażający obraz piekła, jakim było życie w obozie koncentracyjnym. To jedna z najbardziej wstrząsających książek o Holokauście.
Elie Wiesel. Żyd mieszkający przed wojną w Rumunii, w Siedmiogrodzie, jako piętnastolatek został w 1944 roku wywieziony do Auschwitz. Po selekcji jego matka i siostra trafiły do żeńskiego obozu w Birkenau. Obie tam zginęły. Elie wraz z ojcem trafił do Auschwitz. Potem przeniesiono ich do Monowitz, a następnie do Buchenwaldu. Tam zmarł ojciec Eliego.
Wiesel kontrastowo zestawia spokojne życie w Siedmiogrodzie z opisem tego, czego doświadczył już w pierwszych godzinach pobytu w obozie. Smród ludzkich ciał spalanych w krematoryjnych piecach, unoszący się nad obozem siwy dym, mordowanie niemowląt, skowyt rozpaczy wydostający się z gardeł przerażonych ludzi - to tylko pierwsze przeżycia. Potem było jeszcze gorzej. Nieludzkie warunki życia, głód i walka o kęs chleba, bicie, poniżanie i nadludzka praca, wszy, zimno i tortury. Dla piętnastoletniego chłopca to niewyobrażalne przeżycia, to cierpienie, ból i rozpacz, które odbierają chęć życia, odzierają człowieka z godności.