Niezawisłość sędziowska jako konstytucyjna zasada wymiaru sprawiedliwości Daniela Knagi to wnikliwa analiza jednego z najważniejszych fundamentów polskiego systemu prawnego. W tej bardzo obszernej książce autor bierze pod lupę koncepcję niezawisłości sędziowskiej jako kluczowego elementu sprawiedliwego sądownictwa. Poprzez dogłębne badania, analizę prawną oraz odwołania do najnowszych orzeczeń sądowych, Knaga ukazuje zarówno teoretyczne podstawy, jak i praktyczne aspekty funkcjonowania zasady niezawisłości sędziowskiej w polskim systemie prawnym. Zdaniem Autora niezawisłość sędziowska jest kluczowym elementem zapewniającym realizację prawa do sądu, tak, aby wszystkie sprawy i spory dotyczące jednostki mogły być rozstrzygane przez sądy gwarantujące podejmowanie obiektywnych, sprawiedliwych i słusznych decyzji. Historia niezawisłości sędziowskiej w Polsce zaczyna się wraz z uchwaleniem Konstytucji marcowej z 1921 roku, w której pojawiły się pierwsze zapisy dotyczące tej kluczowej zasady prawa. Konstytucja kwietniowa z 1935 roku kontynuowała ten nurt, choć niemal cały okres dwudziestolecia międzywojennego charakteryzował się okolicznościami pozwalającymi na zawieszenie zasady nieusuwalności i nieprzenoszalności sędziów w okresie reorganizacji sądownictwa. Natomiast analiza okresu po 1945 roku jasno wskazuje, że Konstytucja lipcowa z 1952 roku zapewniała sądom jedynie pozorną niezawisłość. Przełomowy moment nadszedł dopiero w roku 1989, kiedy to sądownictwo zyskało rangę trzeciej, oddzielnej władzy konstytucyjnej.  Potwierdziła to Konstytucja RP z 1997 ? w niej pojawiły się kluczowe atrybuty sądownictwa: niezawisłość, niezależność i bezstronność sędziowska? Książka Daniela Knagi stanowi istotne źródło wiedzy dla prawników, konstytucjonalistów czy studentów prawa. Napisana w ciekawy, przystępny sposób, może być także pasjonującą lekturą wszystkich zainteresowanych tematyką niezależności sądów i sędziów.