Monografia Weroniki Chańskiej to książka bioetycznie zaangażowana ? chce nie tylko opisywać, ale także zmieniać rzeczywistość. Autorka analizuje polski system badań prenatalnych. Stawia pytania o jego założenia i niewypowiadane wprost racje stojące za przyjęciem pewnych rozwiązań. Odsłania wartości, na jakich wspiera się diagnostyka prenatalna i towarzyszące jej poradnictwo genetyczne. Pozwala je lepiej zrozumieć i bardziej świadomie z nich korzystać. Niezależnie od swoich walorów naukowych książka jest również przejmującą opowieścią o kobietach, które zdecydowały się na wykonanie badań prenatalnych i zmierzyły z decyzją, co zrobić w przypadku ciężkiej wady płodu. Wyrazem podziwu dla ich determinacji, odwagi, często moralnego heroizmu.
Rzadko się zdarza, żeby praca naukowa dotycząca kwestii bardzo specjalistycznej i bardzo wąskiej idealnie trafiała w swój czas. [ ] Nie czytałem wcześniej na ten temat żadnej pracy, ani w literaturze światowej, ani tym bardziej w polskiej, która z tak przejmującą szczerością zdawałaby sprawę z toczących się w gabinetach lekarskich dialogów o sprawach dla kobiet fundamentalnych. ? Fragment z recenzji dr. hab. Zbigniewa Szawarskiego, prof. UW