?Nie wygłoszę tu mowy , powiedział 17-letni Garcia Marquez, odżegnując się tym samym od zwyczaju publicznych przemówień. Jednak z biegiem lat, zabierając głos w kwestiach społecznych, politycznych i towarzyskich ? przy okazji kongresów, laudacji, wręczenia Nagrody Nobla ? autor Stu lat samotności udowodnił, że i w tym gatunku prozy odnajduje się wyśmienicie. Jego mowy skrzą się dowcipem, wzruszają, a gdy trzeba, zarażają entuzjazmem i napawają oburzeniem. Ta książka daje możliwość prześledzenia biografii Garcii Marqueza z wyjątkowej perspektywy: wymowne są okoliczności, w których wygłaszał poszczególne mowy, ich tematy, styl, a niejednokrotnie nawet grono odbiorców. Nie wygłoszę tu mowy to obowiązkowa lektura dla wielbicieli twórczości autora i dla wszystkich zainteresowanych najnowszą historią Ameryki Łacińskiej.
Kolumbijczyk Gabriel García Márquez, to jeden z najbardziej znaczących i wpływowych twórców światowej literatury. Laureat literackiej Nagrody Nobla w 1982 roku, autor powieści, opowiadań i esejów, krytyk filmowy, twórca scenariuszy i przede wszystkim intelektualista zaangażowany w palące problemy naszych czasów, zwłaszcza w kwestie dotyczące jego ukochanej Kolumbii, ale też całej Ameryki Łacińskiej. Centralna postać ?realizmu magicznego , prądu, który z historii i wyobraźni utkał kobierzec żywej literatury, oddychającej każdym porem ciała, wreszcie twórca powieściowego świata o największym bogactwie znaczeń w całej dwudziestowiecznej literaturze hiszpańskojęzycznej. Jego najwybitniejsze dzieła to: Sto lat samotności, Nie ma kto pisać do pułkownika, Kronika zapowiedzianej śmierci, Zła godzina, Generał w labiryncie, Dwanaście opowiadań tułaczych, Miłość w czasach zarazy, Diatriba de amor contra un hombre sentado . W 2002 roku wydał pierwszą część swojej autobiografii, Życie jest opowieścią, natomiast Nie wygłoszę tu mowy jest jego najnowszą książką.