Uznawany za jednego z najważniejszych polskich artystów współczesnych zdobył sław w kraju i za granicą. W swojej twórczości wychodzi poza blejtram, dosłownie i w przenośni ? maluje światłem i betonem, przełamuje schematy, przekłada rzeczywistość na jzyk obrazu i przestrzeni.
Leon Tarasewicz w rozmowie z Małgorzatą Czyską opowiada o swojej białoruskiej tożsamości i skomplikowanych stosunkach Białorusinów z Polakami, o fascynacji naturą i zwierztami, zwłaszcza kurami, które z pasją hoduje, wspomina czasy studenckie, ale przede wszystkim mówi o sztuce, której podporządkował całe swoje życie.
Sztuka to jest poczucie niemożliwości. Twórca każdą kolejną pracą przekracza granice, o których sam jeszcze nie wie. I trzeba mocno wierzyć w to, że ma si przed sobą drzwi do otwarcia, drogi, którymi jeszcze nie szedłeś, ani ty, ani inni.
Leon Tarasewicz (ur. 1957) ? malarz, profesor Akademii Sztuk Piknych, wiceprezes Związku Hodowców Drobiu Rasowego Gallus w Polsce. Mieszka i tworzy we wsi Waliły. Laureat wielu nagród, midzy innymi Nagrody im. Jana Cybisa, Nagrody Fundacji Zofii i Jerzego Nowosielskich, Paszportu Polityki, Nagrody im. Jerzego Giedroycia, Nagrody im. prof. A. Gieysztora, Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida, Nagrody Stulecia ZAiKS-u. Współpracuje z warszawską Galerią Monopol, Galerią Foksal, rzeszowską Galerią Tabot, poznaską Galerią Ego, a także lubelską Galerią Białą.