W pewien sobotni, majowy poranek 1980 roku Melanie Bowen, ładna piętnastoletnia dziewczyna, chwyciła skórzaną kurtkę i wybiegła z domu. Po wypadku samochodowym sparaliżowana dziewczyna przetrwała miesiące rozpaczy podczas rehabilitacji, przeżyła następny poważny wypadek, rozpoznano u niej raka piersi... Ale jej życie to nie tylko pasmo nieszczęść: wzięła udział w zawodach lekkoatletycznych, otarła się o świat filmu i powołała do życia własną fundację. Na przekór losowi, znalazła też szczęście: wyszła za mąż za chirurga, który dwadzieścia pięć lat wcześniej poinformował ją, że już nigdy nie będzie mogła chodzić.