Obcość, inność to kategorie, które na rozmaite sposoby zrobiły zawrotną karierę w dwudziestowiecznej antropologii, filozofii, badaniach literackich, słowem, w dzisiejszej szeroko rozumianej humanistyce. Ba, stały się jej syrenim śpiewem. I chyba stamtąd, rykoszetem, trafiły do mainstreamowych produkcji kultury masowej (...). Nie mogło chyba być inaczej, skoro ponowoczesna wiedza o człowieku szuka swego potwierdzenia poprzez zaprzeczne rewizje wcześniejszych ustaleń.