Ostatnia, dotychczas niepublikowana w Polsce powieść kultowego pisarza francuskiego, jedynego w historii dwukrotnego laureata prestiżowej Nagrody GoncourtówSłodko-gorzka opowieść o miłości, odwadze i marzeniach.
W czasie gdy Hitler dochodzi do władzy, w małym gospodarstwie w Normandii Ludo dorasta pod opieką wuja Ambrożego, ekscentrycznego listonosza, pacyfisty i konstruktora wymyślnych latawców. Spokój sielskiego życia kończy się jednak z chwilą, gdy Ludo poznaje Lilę, mieszkającą w pobliżu dziewczynę z polskiej arystokratycznej rodziny. Ludo zakochuje się w niej bez pamięci, jednak Lila pozostaje obojętna, nie odwzajemniając uczuć chłopca. W pewnym momencie coś zaczyna między nimi iskrzyć, jednak właśnie wtedy wybucha wojna i dziewczyna nagle znika. Ludo postanawia opuścić Cléry w poszukiwaniu ukochanej ? zrobi wszystko, by ocalić miłość, Lilę i nadzieję.
Finezyjna proza, skrząca się humorem, pełna ? jak to u Gary?ego ? niezapomnianych bohaterów. Jest tu niezłomny szef kuchni, żydowska burdelmama, wirtuoz fortepianu, który zostaje pilotem RAF-u, i wielu, wielu innych.
Latawce to też literackie wezwanie do oporu przeciw złu w każdej postaci.
Romain Gary ? właściwie Roman Kacew, urodził się w Wilnie w roku 1914. Wychowywała go matka, która ? jak opowiada pisarz w Obietnicy poranka ? pokładała w nim wielkie nadzieje. Ten ubogi chłopak, ?Kozak, po trosze Tatar skrzyżowany z Żydem , w wieku czternastu lat przyjechał wraz z matką do Francji i zamieszkał w Nicei. Po ukończeniu studiów prawniczych zaciągnął się do lotnictwa i od roku 1940 walczył w siłach Wolnej Francji pod dowództwem generała de Gaulle?a. Jego pierwsza powieść, Edukacja europejska, ukazała się w roku 1945 i przyniosła sukces autorowi, ukazując jego prosty, ale poetycki styl. W tym samym roku Gary trafił do Quai d?Orsay. Będąc dyplomatą, mieszkał w Sofii, La Paz, Nowym Jorku i Los Angeles. W roku 1948 ukazała się jego następna książka, Le grand vestiaire, a w roku 1956 Nagrodę Goncourtów przyniosła mu powieść Korzenie nieba. Będąc konsulem w Los Angeles, poślubił aktorkę Jean Seberg. Pisał scenariusze, zrealizował dwa filmy, a w roku 1961 odszedł z dyplomacji i napisał zbiór opowiadań Gloire a nos illustres pionniers oraz humorystyczną powieść Lady L. Potem powstały obszerne sagi: La comédie américaine oraz Freres Océan. Po samobójczej śmierci byłej żony w powieściach Gary?ego ujawnia się lęk przed schyłkiem i starością. Pisze wtedy Blask kobiecości, Latawce, Au-dela de cette limite votre ticket n?est plus valable. Romain Gary odebrał sobie życie w roku 1980 w Paryżu, pozostawiając dokument, w którym ujawnił, że jest autorem napisanych pod pseudonimem Émil Ajar powieści: Pieszczoch, Życie przed sobą (Nagroda Goncourtów 1975) i Lęki króla Salomona.