Korytarz, nowy zbiór opowiadań Marka Ławrynowicza, jest książką o śmierci, co nie znaczy - śmiertelnie poważną. Sprawy ostateczne przeplatają się tu z kabaretowymi żartami, czarny humor z subtelną ironią. Ławrynowicz pisze o pośmiertnej odysei zegarmistrza, którego zwłoki przemieszczają się po Pradze między kostnicą nr 1 a kostnicą nr 2, o trzymającym w szafie nagrobną rzeźbę pracowniku zarządu cmentarza i rozgrywkach ludzi walczących o zwalniające się właśnie atrakcyjne miejsce pochówku. W Korytarzu granica między iluzją a rzeczywistością zaciera się i nie wiadomo już, co jest dowcipem, a co ponurą prawdą. Jak w opowiadaniu Trasa, w którym podstarzali artyści kabaretowi giną kolejno w trakcie występów dla klienteli agencji ubezpieczeniowej. Mortadel - alkoholik od lat opowiadający ten sam dowcip o ukradzionej kiełbasie - tonie w rzeczce, następnie odchodzi rozczarowany grubiaństwem i zidioceniem publiczności Wielki Konferansjer, potem Pola, podstarzała piosenkarka, wpada pod samochód.