Do klasy dołączył Nowy. Ma dziwne ubrania, własne zdanie i zwyczaje. I wcale nie zabiega o przyjaźń. Jakby mu na nikim nie zależało. Bez wątpienia jest jakiś inny. W każdym razie nie swój? Ech, naprawdę niełatwo go rozgryźć? Zresztą, czy warto? Przecież od razu widać, że słodko nie będzie? A jednak aż korci, żeby do niego zagadać ? Nowy jest taki intrygujący!
Komu trudniej? Nowemu czy reszcie klasy? Zwykle rację ma ?reszta , bo siła w grupie. Ale czy zawsze? Czy również tym razem??Dwa opowiadania zawarte w książce Barbary Kosmowskiej ? tytułowy Kolorowy szalik oraz Dziwne spodnie ? dotykają podobnego zestawu problemów: nietolerancji, szufladkowania, braku empatii i otwartości na drugiego człowieka. Każde z nich w sugestywny sposób pokazuje, co się może wydarzyć, gdy na zbyt długo utkwimy spojrzenie na czubku własnego nosa.(...)Wymowę książki podkreślają piękne, choć oszczędne ilustracje Emilii Dziubak znajdujące się na okładce i wyklejkach ? chłopiec siedzący samotnie na drzewie w środku lasu, spowity promieniami wschodzącego słońca, a potem tylko szalik, wplątany w burość gałęzi i tak bardzo, jakby na przekór, kolorowy?Opowiadania Barbary Kosmowskiej zachęcają do zadawania sobie pytań. Czy nie jesteśmy w naszym życiu zbyt nieuważni? Co nas z tego powodu omija? Dlaczego do wszystkiego przykładamy ten sam szablon i działamy według raz ustalonych schematów? I jak wiele przez to tracimy? Co możemy zrobić, by nie zaprzepaścić przyjaźni, w porę dostrzec uczucie? Niełatwe to pytania, ale lektura Kolorowego szalika skłania do zadania sobie trudu i uważnego poszukania odpowiedzi. ? fragment recenzji Pauliny Zaborek