Nie otwierajmy złu drzwi, bo potem tak strasznie trudno je zamknąćPostaci dramatu:Kamila – piękna, zdolna tancerka, mistrzyni tańca towarzyskiego, od dwóch lat szczęśliwie zakochana we wrażliwym matematyku, Arturze. Dorota – bardzo przeciętnej urody, zakompleksiona marzycielka, singielka, której pasją (jedyną) jest nauka angielskiego.Co łączy te dwie, na pozór tak różne dziewczyny? Po pierwsze – przyjaźń. Po drugie: trudne relacje z rodzicami.Galerię postaci uzupełniają:Sławek – pedant z nerwicą natręctw i wieloma fobiami, Kicia, która serce straciła dla żonatego mężczyzny, uwodziciel o atletycznej postawie – Waligóra oraz Majka – rezolutna młodsza siostra Doroty.Rodzice Kamili ciągle się kłócą. O wszystko. Ich kłótnie przypominają wręcz relacje małych dzieci, wciąż robiących sobie na złość. Kamili trudno zatem z nimi żyć, bo nieustannie lawiruje między obojgiem. Na szczęście jest zaskakująco dojrzała w swoim postrzeganiu świata. U rodziców Doroty jest zupełnie inaczej. To światowej sławy scenografowie, rzadko bywający w domu, praktycznie nieznający swoich córek. Obowiązki rodzicielskie wypełniają, dzwoniąc co jakiś czas do domu, w którym dziewczynkami opiekuje się babcia.I, jak to w życiu bywa, a młodzieńcze serca nie drzemią – pojawia się uczucie. Jakby go nie nazwać – emocją, zadurzeniem, fascynacją, młodzieńczą miłością. I bywa ono różne – czasem budujące, czasem destrukcyjne. Kamila na wakacyjnym zgrupowaniu poznaje przystojnego lekkoatletę Waligórę, któremu nie potrafi się oprzeć. Gdy wraca do domu, jej związek z Arturem nie jest już taki sam. Dorota natomiast po nudnych wakacjach u dziadków z utęsknieniem idzie do szkoły, gdzie początek roku przyniesie niespodziankę w postaci przystojnego studenta prowadzącego zajęcia WF-u. Kruchość związków, które rozpoczynają się w młodym wieku jest powszechna, co nie znaczy, że mniej boleśnie odczuwana niż w wieku dojrzałym.A zdrada boli zawsze… I ma różne oblicza.Co jest w niej bardziej istotne w zdradzie: fakt jej zaistnienia czy pobudki kierujące człowiekiem?Ewa Nowak porusza trudne tematy i sprawnie prowadzi splatające się watki aż do ostatnich zdań, nie zaniedbując żadnego z nich. Jak w życiu: akcja - reakcja i… konsekwencje.Książka Ewy Nowak Kiedyś na pewno jest prawdziwym odzwierciedleniem teraźniejszego życia młodzieży. Ich szczęścia jak i problemów. Głównymi bohaterkami powieści są Kamila i Dorota, przyjaciółki, jednak czytając książkę warto się zastanowić czy aby na pewno jest to przyjaźń?! A może to tylko zwykła szkolna znajomość?Obie mają kłopoty w domu, nie układa im się w sprawach sercowych, a na dodatek ich wzajemne relacje zostają poddane ciężkiej próbie.Książka pokazuje, jak trudne przeszkody stawia nam życie i jak niebezpieczny jest los.Książka zawiera także głębokie refleksje, ta spodobała mi się najbardziej:„- Czego w swoim życiu nienawidzisz najbardziej? - Dwóch słów: „kiedyś” bo to potwierdzenie, że nie umiesz czegoś umiejscowić w czasie, czyli zmyślasz, i „na pewno” bo nic na tym świecie nie jest pewne”.Sądzę, że książka ta warta jest przeczytania. Polecam ją nie tylko młodzieży, ale przede wszystkim rodzicom.Patrycja Langowska, uczestniczka Młodzieżowego Dyskusyjnego Klubu Książki przy MiPBP w Wąbrzeźniehttp://www.instytutksiazki.plEwa Nowak — polska pisarka, pedagog terapeuta, publicystka. Zadebiutowała w 1997 r. w „Filipince” tekstem dotyczącym zdawania egzaminów ustnych. Współpracuje z czasopismami „Cogito”, „Victor Gimnazjalista”, „Victor Junior”, „Trzynastka”, „Sens”. W 2002 roku ukazała się jej pierwsza powieść – „Wszystko, tylko nie mięta”. Od tamtej pory napisała już trzydzieści książek.Książki tej autorki poruszają aktualne problemy współczesnej młodzież, co zapewne wynika z doświadczenia zawodowego. Rodzicom, czasem zagubionym w meandrach psychiki swoich dzieci, lektura tych powieści na pewno ułatwi obranie właściwego kierunku na rodzicielskiej busoli. Misja Ewy Nowak polega bowiem na stawianiu pytań i pozwalaniu bohaterem odpowiadać na nie po swojemu. Ważniejsze wyróżnienia i nagrody otrzymane przez Ewę Nowak:• „Bardzo biała wrona” - Książka Roku 2009 Stowarzyszenia Przyjaciół Książki dla Młodych Polskiej Sekcji IBBY,• Wyróżnienie w I Konkursie Literatury Dziecięcej 2009 za książkę „Pajączek na rowerze”.