Postać Nikodema Dyzmy została przedstawiona w powieści tak wyraziście, że z czasem stała się symbolem nieokrzesanego spryciarza i karierowicza.
Tadeusz Dołęga-Mostowicz napisał tę książkę w odwecie za szykany ze strony sanacji. Był dziennikarzem bardzo krytycznie wypowiadającym się o władzach sanacyjnych i Piłsudskim. Pomimo licznych ostrzeżeń nie zaprzestał wyrażania krytycznych opinii o rządzących i dlatego został porwany przez kilku żołnierzy, którzy pobili go i wyrzucili z samochodu poza miastem. Nigdy nie zapomniał samosądu, którego padł ofiarą, i zemścił się na piłsudczykach, pisząc tę książkę.
Powieść kilkakrotnie była przenoszona na ekran, także telewizyjny.