Niewielkie 20 tysięczne miasteczko Grünberg na Dolnym Śląsku słynęło z sukna, winnic, koniaków i fabrykanta Beuchelta, budującego mosty i hale dworcowe od Breslau do Damaszku.
Stąd pochodził grossadmirał Erich Raeder, honorowy obywatel Grünberga. Mógł zmienić losy świata. W Norymberdze dostał dożywocie. Poprosił o rozstrzelanie, bo brzydził się stryczka.
Miasto uniknęło powojennej pożogi. Niemieccy mieszkańcy uciekli, setki popełniło samobójstwo, ostatnie tysiące wysiedliła nowa polska władza.
Zielona Góra miała być miastem powojennego porządku, bez niemieckich śladów. Z mieszkańcami przywiezionymi w wagonach zza Buga. Stutysięcznikiem, z nowymi prospektami, fabrykami i uczelniami. Stolicą województwa na pograniczu, otoczoną garnizonami, także radzieckimi. Symbolem innej wiecznej rzeczywistości. Tu 1 maja 1951 roku przy dworcu stanął pomnik, jedyny tego typu w Polsce. Na kamieniu wyryto napis W tym dniu zlikwidowano analfabetyzm w województwie zielonogórskim . Dwie dekady później wystartował Festiwal Piosenki Radzieckiej.
Egzemplarze powystawowe mogą posiadac zagięcia, rozdarcia, rysy.