Rozprawa Marty Wieczorek ma kilka zalet, które są podstawą mojej wysokiej oceny całości. Na taką opinię złożyło się parę kwestii, m.in. tok podstawowej narracji, rzeczowy, bez zbędnych ozdobników i pustego gadulstwa. Jest to tekst zwarty, dobrze się go czyta, co od razu wskazuje na sprawność językową autorki. Praca jest metodologicznie konsekwentna, poprowadzona w duchu semiotycznej wykładni, nie miesza pojęć i poziomów analizy. Autorka wie, że analiza semiotyczna to działania na poziomie dostrzegania opozycji w warstwie szczegółowej i ich interpretacja poprzez transpozycje na poziom metatekstowy. Trzeba umieć poruszać się między tymi warstwami, co autorka czyni bardzo sprawnie. Tak wyobrażam sobie studium semiotyczne, które spełnia również wymogi myślenia antropologicznego. Rzadko spotykamy się w antropologii z pracami, które tak precyzyjnie realizują samodzielny zamiar badawczy. Taniec nieczęsto doczekuje się tak ważnych analiz.
Z recenzji prof. Czesława RobotyckiegoDr Marta Wieczorek jest antropologiem i wykładowcą w Zayed University w Dubaju (Zjednoczone Emiraty Arabskie). Prezentowana praca stanowi jej rozprawę doktorską, obronioną na Uniwersytecie Łódzkim. Zainteresowania badawcze autorki dotyczą antropologii tańca, antropologii wizualnej, studiów genderowych i antropologii miasta.