Dzika kaczka uznawana jest za najwyższe osiągnięcie Henryka Ibsena w cyklu dramatów społeczno-obyczajowych, a zarazem za najbardziej pesymistyczną sztukę tego pisarza.
Jest to wstrząsający dramat o katastrofie, do której może doprowadzić bezwzględne kierowanie się prawdą w społeczeństwie opartym na kłamstwie.