Zakochałam się w ?Mężczyznach, którzy nienawidzą kobiet , dlatego sięgnięcie po ?Dziewczynę, która igrała z ogniem było tylko kwestią czasu. Bardzo krótkiego czasu. Prawdę mówiąc ? dorwałam się do niej od razu. Rzuciłam się na tę książkę, jak na ofiarę, ale bez obaw ? nie rozszarpałam jej, a... bardzo dobrze się nią zaopiekowałam, z przyjemnością oddając się każdemu słowu, każdej stronie... I wiecie co? Ciarki, które zapewnił mi pierwszy tom wróciły! Na dodatek ? UWAGA ? drugi tom jest według mnie JESZCZE LEPSZY od poprzedniego. Dlaczego?
Główny prym w ?Dziewczynie, która igrała z ogniem wiedzie Lisabeth Salender, której postacią byłam i wciąż jestem całkowicie zauroczona. Nieważne, jak dobrze Stieg Larsson kreuje pozostałych bohaterów ? ta nieokiełzana kobieta zdecydowanie przyćmiewa wszystkich, nie pozwala im się wybić. W tym tomie poznajemy ją znacznie lepiej ? jej trudne dzieciństwo i kolejne nieszczęśliwe losy z przeszłości. Zaczynamy lepiej rozumieć decyzje, które podjęła we wcześniejszej powieści i motywy postępowania w bieżącej historii, a dzieje się w niej naprawdę wiele. Lisabeth Salander zostaje oskarżona o morderstwa, których nie popełniła, ale inni wiedzą lepiej ? dziennikarze nie zostawiają na niej suchej nitki... Handel kobietami, seks afery, ciemne strony sław, brud, krew, okrucieństwo, nienawiść ? w ?Dziewczynie, która igrała z ogniem akcja goni akcję, a czytelnik płonie z przejęcia!
Stieg Larsson ponownie wprawił mnie w zakłopotanie, bo choć nie przepadam za tym gatunkiem, to od tej książki nie mogłam się oderwać. Unikam też bestsellerów, większość z nich to pomyje, ale ?Millenium jest absolutnie rewelacyjne pod każdym względem. Larsson znakomicie buduje napięcie, zachwyca tajemniczością i intrygami, zaskakuje czytelnika na każdym kroku, wszystko u niego buduje się w logiczną całość, a jego warsztat pisarski jest na naprawdę wysokim poziomie. Kilka zgrzytów pojawiło się w dialogach, ale nie ubodło mnie to za specjalnie ? ?Dziewczynę... czytało mi się po prostu rewelacyjnie. Za połową książki miałam problem ze zrobieniem przerwy w czytaniu i dwa dni z rzędu (!) przegapiłam swój przystanek, gdy jechałam do pracy, która ? choć ją uwielbiam ? była wtedy dla mnie męką, bo... chciałam czytać dalej o Salender!?Dziewczyna, która igrała z ogniem to powieść o inteligentnej, pomysłowej i mściwej kobiecie, której przeszłość wywołuje w czytelniku drżenie. Lisabeth Salander budzi w czytelniku pełną gamę emocji ? czasami jest nam jej żal, czujemy smutek, niekiedy nawet strach, ale stale ją... podziwiamy. To zdecydowanie moja ulubiona postać kobieca w literaturze, podobnie jak ?Millenium stopniowo staje się moim ukochanym cyklem. Polecam go z całego serca, a ja zabieram się za ?Zamek z piasku, który runął z nadzieją, że mój szef będzie wyrozumiały...
Egzemplarze powystawowe - mogą zawierać zbite rogi, rozdarcia, przybrudzenia,rysy