Czechow należy do największych, ale też i do najbardziej kochanych twórców literackich Rosji. Potrafi zarówno rozśmieszyć, jak i rozczulić do łez. Precyzyjny w obserwacjach ironista, opisywał w swoich utworach problemy, z jakimi zmagało się społeczeństwo w carskiej Rosji. Bezpretensjonalne i pozornie lekkie w tonie opowiadania demaskują tak naprawdę najstraszliwsze cechy ludzkie; obnażając głupotę i hipokryzję, oddają również wszystkie obawy i lęki epoki. Pełne aluzji i niedopowiedzeń stanowią też często rodzaj aktu oskarżenia wobec ówczesnej polityki oraz ślepej służalczości aparatu państwowego. Jak się okazuje, po latach nie straciły nic na swojej aktualności, a Czechow jest tym, który wciąż nawołuje czytelnika, by nigdy nie tracił twarzy i nie wyrzekł się własnych kryteriów wolności i prawdy.