Wielu z nas zastanawia się, czy istnieje złoty przepis na długowieczność lub przynajmniej na umilenie sobie starości. Widmo chorób i niedołężności nie napawa optymizmem i nie zachęca do częstych rozmyślań na ten temat. Są jednak ludzie, którzy mogą pochwalić się bardzo dobrym zdrowiem nawet w podeszłym wieku. Nie chorują, ani nie cierpią z powodu różnych dolegliwości swojego wieku. Można powiedzieć, że czas się dla nich zatrzymał. Jak tego dokonują i czy jest to możliwe dla każdego? Autor książki "Czy można żyć 150 lat?" stawia w jej tytule bardzo trudne i wydające się być niemożliwym do spełnienia pytanie. W końcu niewiele jest osób, mogących się pochwalić sędziwym wiekiem i znośnym samopoczuciem. Nie ma jednak mowy o sztucznym przedłużaniu życia dla samego istnienia. W książce dowiadujemy się, że zdrowie leży w naszych własnych rękach i póki jest taka sposobność, możemy zadbać o nie w jak najbardziej naturalny sposób.

Media uwielbiają zalewać nas wiadomościami o najnowszych dietach cud, środkach na wieczną młodość, odmładzających zabiegach i poprawkach chirurgicznych. Żadna jednak z wymienionych rzeczy nie ma nic wspólnego z prawdziwą młodością. Prawda jest taka, że to my sami, dokonując przeróżnych wyborów decydujemy się na przedłużenie swojego życia, lub skrócenie go.

Autor przekonuje, że kluczowym elementem jest dobrze i racjonalnie zaplanowana dieta. To, czym się odżywiamy napędza nasz organizm i daje mu siłę do dalszego działania. Jedzenie które obfituje w witaminy i niezbędne składniki odżywcze sprawia, że mamy więcej siły i energii, czujemy się lepiej i może efektywniej wykorzystać dzień. Jedzenie zwane "śmieciowym" zatruwa nas od środka. Obciąża żołądek, przez co stajemy się ospali i ociężali. Nie buduje naszego wnętrza, a psuje je i nie dostarcza niczego, dzięki czemu moglibyśmy zapewnić sobie spokój od chorób.

Egzemplarze powystawowe - mogą zawierać zbite rogi, rozdarcia, przybrudzenia, rysy.