Co to, to nie może stanowić początek istotnej debaty o tym, jak nie wykluczać i jednocześnie trzymać standardy. Niektórym książka Haliny Bortnowskiej pomoże skrystalizować swoje poglądy na tak trudne i złożone tematy jak stosunek do in vitro, aborcji, eutanazji, współczesnego antysemityzmu czy mentalności kary śmierci. Inni dowiedzą się z niej, na czym polega sztuka życia publicznego. Jeszcze inni będą tę książkę czytać po prostu jak poradnik, pomagający żyć, kochać, słuchać, rozumieć, odmawiać, wybierać, świętować, cierpieć, towarzyszyć cierpieniu czy być wolnym. Część czytelników pozna dzięki tej książce cechy dobrej pracy i uzyska wskazówki jak skutecznie pracować z grupą. Innych zainteresują przepisy kucharskie. Dla części najciekawsze będą rozważania poświęcone wierze, religii, Kościołowi, myśli Jana Pawła II. Zgodnie z tytułem, jedni będą czytać Co to, to nie jako głos sprzeciwu, a inni jako myślennik - czy nawet zamyślennik . Myśli o Harrym Potterze i bohaterkach Trylogii Sienkiewicza przeplatają się z namysłem nad różnymi postaciami kwadratury koła i nad tym, co jest obecnie zadaniem ludzkości do wykonywania za każdym razem od nowa. Żywe zainteresowanie ważnymi problemami i przenikliwe rozważania ułatwiają zrozumienie współczesnego świata. Co to, to nie. Myślennik Haliny Bortnowskiej wypływa z bogatego życiowego doświadczenia. To dowód głębokiego zaintrygowania plątawidłami i próba wysnuwania z nich sensu. Nawet wtedy, gdy jest to sprzeciw, to bez wykrzyknika. Każdy tekst Haliny Bortnowskiej czytam z ogromnym zaciekawieniem. Jej głos jest tyleż osobny, co i osobisty - pisze w przedmowie do książki Adam Michnik. Jerzy Sosnowski pisze w posłowiu: Z niniejszej książki wynotowuję myśl, która wyraża być może to najważniejsze, co Halinie Bortnowskiej zawdzięczam: ...jeśli choć jeden człowiek popełni o jedno świństwo mniej, bo posłuchał sumienia, to jest nadzieja .   Egzemplarze powystawowe - mogą zawierać zbite rogi, rozdarcia, przybrudzenia, rysy.