W lecie 1998 roku Tony Anderson wyruszył w góry Gruzji, by dotrzeć do zapomnianych i niedostępnych plemion ? Chewsurów, Tuszynów, Raczów, Megrelów i Swanów. Intrygowały go dawne wierzenia i obyczaje, doskonale zachowane mimo wieloletniej niszczącej polityki władz komunistycznych oraz zawirowań i niepokojów po upadku Związku Radzieckiego. Ale Chleb i proch to nie tylko relacja z niezwykłej podróży ? Anderson opisuje też skomplikowaną historię i zawiłości regionalnej polityki. Jego Gruzja, mimo że doświadczona przez los, wciąż jest ekscytująca i pełna życia. Choć jej dzieje sięgają w przesość głębiej niż dzieje wielu innych państw europejskich, zachowała młodzieńczą energię i żywiołowość.