Czerpiąc obficie z autobiograficznej relacji zawartej w Mein Kampf, pisarz i historyk Bob Carruthers pokazuje, jak wydarzenia burzliwej młodości Hitlera ukształtowały jego światopogląd i doprowadziły prostą drogą do puczu monachijskiego 1923 roku.
Trudne relacje Hitlera z nadmiernie surowym ojcem, ciężkie przeżycia w Wiedniu i udział w Wielkiej Wojnie uwarunkowały go w taki sposób, że napawał się aktami brutalnej przemocy. Zgodnie z własną relacją Hitlera, jego umiłowanie przemocy i całkowita obojętność na konsekwencje swoich działań były uzasadnione szeregiem zwycięstw w zajadłych konfrontacjach, takich jak bijatyki w piwiarniach i walki uliczne. Każdy kolejny triumf nad przeciwnikami wpływał na proces podejmowania decyzji i znala swoją kulminację w niefortunnych wypadkach listopada 1923 roku, w następstwie których Hitler trafił do więzienia po raz drugi. Równoczesny rozwój SA od małej grupki ochroniarzy do budzącej postrach formacji paramilitarnej też został szczegółowo opisany w kontekście dramatycznych wydarzeń, które rozgrywały się w latach 1920-1923 i ukształtowały ten osławiony instrument terroru politycznego.