Roman emigruje do Szwecji w latach 90. XX wieku, po rozpadzie małżeństwa i utracie udzeń. Tam żyje wygodnie i dostatnio. Po latach przyjeżdża do Warszawy na komunię wnuka i odwiedza ukochane miejsca w mieście, m.in. ulicę Stalową, Stare Miasto, Powązki, kościoły, z którymi wiążą się szczególne dla niego uroczystości. Snuje opowieść o ważnych wydarzeniach, w których brał udział - pogrzebie prymasa Wyszyńskiego i strajku w zakładzie pracy pod sztandarem pierwszej Solidarności . Mężczyzna wraca też wspomnieniami do osób, których losy przeplotły się z jego życiem - nie tylko do bliskich, ale również tych powszechnie znanych, jak Prymas Tysiąclecia i ksiądz Jerzy Popiełuszko.