Odczytujemy w tych świętych Zwojach świadomość Izraela o wydarzeniach jego historii, ich interpretację w świetle wiary.

Bóg objawia się nie tyle w historii, co w świadomości wiary, jaką ma lud wierzący odnośnie do swojej historii. To, co faktycznie przydarzyło się ludowi o charakterze historycznym i teologicznym, a jednak w swojej treści zawiera żydowskiemu w chwili przechodzenia przez Morze Czerwone, z punktu widzenia historycznego i naukowego (przypływ, silny wiatr czy cokolwiek innego) znaczy mniej niż to, co dokonało się w jego świadomości.

Biblia wprowadza nas w rzeczywistość zbawienia, wobec której stoimy. Gdzie, w jakim punkcie, jesteśmy w naszym życiu? Można być poza. Nie dlatego, że Bóg nie działa w nas, ale dlatego, że my się tym nie interesujemy, że nie obchodzi nas Boże działanie, żyjemy tylko sytuacjami czysto psychicznymi, w wymiarze naturalnym. Czasem jest tak bez jasnej świadomości z naszej strony; czasem, w niektórych momentach „zaczepiamy” o Drogę, jaką jest Jezus, ale bez dojścia do rzeczywistej więzi; jesteśmy częściowo wewnątrz, częściowo na zewnątrz. Trzeba być uważnym, ponieważ życie jest dynamiczne. Wierzy się w Jezusa, ale do tej wiary nie wchodzi się raz na zawsze. Czasem się cofa. Droga wiary jest drogą wolności.